Հայկական ամենագեղեցիկ տոներից մեկը:Այն անվանվել է Սուրբ Սարգիս զորավարի պատվին: Տոնը Սուրբ Վալենտին տոնի հայկական տարբերակն է: Երկու տոներն էլ հնարավորություն են տալիս սիրահար զույգերին միմյանց գեղեցիկ անականկալներ ու նվերներ մատուցելու, իսկ սիրահարվածներին առիթ ընձեռում ռոմանտիկ մթնոլորտում, Սուրբ Սարգսի և սուրբ Վալենտինի հովանավորության ներքո ասելու, որ սիրում են: Սուրբ Սարգիս Զորավարի տոնը Հայաստանում ընդունված է նշել ոչ միայն եկեղեցիական ծեսով աղոթքով, այլև ժողովրդական սովորույթներով, որը մեզանում նվիրական ավադություն է: Սուրբ Սարգիս Զորավարը երիտասարդների արագահաս բարեխոսն է: Դրա միջնորդությամբ հրաշքներ են տեղի ունենում: Այդ օրը երիտասարդներն աղոթում են սրբին, որ իրենց աղոթքները հասնի առ Աստված: Նրա մասին բազմաթիվ ավանդապատումներ կան, որոնք պատմել են ժողովուրդը և գրառվել ու հասել են մեզ: Ցանկացած ավանդույթ կամ ժողովրդական սովորություն իր մեջ առասպելաբանություններ է պարունակում: Բացառություն չէ նաև աղի բլիթի սովորությունը: Սուրբ Սարգսի նախորդող գիշերը երիտասարդները աղի բլիթ են ուտում, որի հետ կապում են իրենց հարսնացուի կամ փեսացուի երազհայտնությունը: Այդ օրը հիշատակելու սովորույթներից է փոխինդով մատուցարանը դնել տան տանիքին կամ պատշգամբին և սպասել Սուրբ Սարգիս Զորավարի ձիու պայտի հետքին: Ըստ ավանդույթի Սուրբ Սարգիսը պետք է հրեշտակների ուղեկցությամբ անցնի, և ում մատուցարանի մեջ դրված ալյուրի կամ փոխինդի մեջ թողնի իր սպիտակ` մաքրություն, անաղարտություն խորհրդանշող, ձիու պայտի հետքը, այդ տարի կիրականանա երիտասարդի երազանքները: Հայ առաքելական Սուրբ եկեղեցին կարևոում է սրբերի բարեխոսությունը, ոչ թե այնպիսի ժողովրդական սովորություն, ինչպիսին, օրինակ, աղի բլիթն է, որը ոչ մի հոգևոր կապ չունի Սուրբ Սարգսի տոնի հետ, չնայած որ համընկնում է: Եկեղեցին դեմոկրատ գտնվելով` պարզապես չի արգելել այս երևույթը: եկեղեցին չի թխում , չի բաժանում և նույնիսկ չի օրհնում աղի բլիթը: Աղի բլիթը սուրբ Սարգսի օրն են ուտում, քանի որ եկեղեցին սիրուն նվիրված ուրիշ տոն չունի: Մեր հավատքն ուսուցանում է, որ մինչև պտուղը չհասնի, ծառից չի ընկնի: Նրանք ովքեր աղի բլիթ են կերել ու ոչ ոքի չեն տեսել, սակայն հավատում են դրա զորությանը, կարող են չմտահոգվել. միգուցե առանց երազի էլ այս տարի բախտը ժպտա իրենց, և ամուսնանան, իսկ եթե ոչ, կրկին հոգ չէ, ուրեմն դեռ ծառից ընկնելու ժամանակը չի եկել:
Комментариев нет:
Отправить комментарий